کد مطلب:152231 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:190
چرا قبر حضرت اباالفضل کوچک است
در زمان مرحوم علامه ی بحرالعلوم قدس سره، قبر مقدس حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام خراب شد. به علامه ی بحرالعلوم خبر دادند كه قبر مقدس حضرت عباس علیه السلام دارد خراب می شود علامه بحرالعلوم دستور داد تا قبر شریف آن حضرت، ترمیم و تعمیر شود.
بنابر این شد كه در روز معینی مرحوم علامه به اتفاق استاد بنا، به سرداب مقدس بروند و قبر را تجدید بنا كنند.
در روز مقرر، مرحوم علامه همراه با استاد بنا، در سرداب و زیرزمین مطهر وارد شدند، معمار نگاهی به قبر و نگاهی به علامه كرد و گفت: آقا اجازه می فرمایید كه سؤالی بكنم؟ علامه فرمود: بپرس؟ استاد بنا گفت: «ما تا حالا خوانده و شنیده بودیم كه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام اندامی موزون و رشید و قدی بلند و چهار شانه داشته اند. به گونه ای كه وقتی سوار بر اسب می شده اند، زانوهایشان در برابر گوشهای اسب قرار می گرفته است. پس بنابراین باید قبر مقدس آن حضرت هم بزرگ و طولانی باشد! ولی من می بینم كه صورت قبر ایشان كوچك است؟!»
آیا شنیده های من دروغ است؟ یا كوچكی قبر علت دیگری دارد؟! علامه بحرالعلوم به جای جواب دادن، سر به دیوار گذاشتند و سخت گریه كردند. گریه ی طولانی علامه، معمار را نگران و ناراحت و مضطرب نمود و عرضه داشت: آقای من! چرا گریان و اندوهناك شدید و سرشك غم از دیدگان فرومی ریزید؟! مگر من چه گفتم؟ آیا از سؤالی كه من كردم، تأثر در شما ایجاد شده است؟
علامه فرمودند: استاد بنا! پرسش تو دل مرا به درد آورد. چون شنیده های تو درست و صحیح است، اما من به یاد مصائب و دردهای وارد شده، بر عمویم عباس علیه السلام افتادم.
آری حضرت عباس علیه السلام، اندامی رشید و قد و قامتی بلند داشتند. ولی به قدری ضربت شمشیر و تیرها و گرزها و نیزه ها، بر بدن نازنین او وارد كردند، كه بدنش را قطعه قطعه نمودند و آن اندام رشید به قطعات خونین تبدیل شد.
آیا انتظار داری كه بدن پاره پاره ی حضرت عباس علیه السلام كه توسط امام سجاد علیه السلام جمع آوری و دفن شد، قبر بزرگتر از این قبر داشته باشد؟ [1] .
بنابر این شد كه در روز معینی مرحوم علامه به اتفاق استاد بنا، به سرداب مقدس بروند و قبر را تجدید بنا كنند.
در روز مقرر، مرحوم علامه همراه با استاد بنا، در سرداب و زیرزمین مطهر وارد شدند، معمار نگاهی به قبر و نگاهی به علامه كرد و گفت: آقا اجازه می فرمایید كه سؤالی بكنم؟ علامه فرمود: بپرس؟ استاد بنا گفت: «ما تا حالا خوانده و شنیده بودیم كه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام اندامی موزون و رشید و قدی بلند و چهار شانه داشته اند. به گونه ای كه وقتی سوار بر اسب می شده اند، زانوهایشان در برابر گوشهای اسب قرار می گرفته است. پس بنابراین باید قبر مقدس آن حضرت هم بزرگ و طولانی باشد! ولی من می بینم كه صورت قبر ایشان كوچك است؟!»
آیا شنیده های من دروغ است؟ یا كوچكی قبر علت دیگری دارد؟! علامه بحرالعلوم به جای جواب دادن، سر به دیوار گذاشتند و سخت گریه كردند. گریه ی طولانی علامه، معمار را نگران و ناراحت و مضطرب نمود و عرضه داشت: آقای من! چرا گریان و اندوهناك شدید و سرشك غم از دیدگان فرومی ریزید؟! مگر من چه گفتم؟ آیا از سؤالی كه من كردم، تأثر در شما ایجاد شده است؟
علامه فرمودند: استاد بنا! پرسش تو دل مرا به درد آورد. چون شنیده های تو درست و صحیح است، اما من به یاد مصائب و دردهای وارد شده، بر عمویم عباس علیه السلام افتادم.
آری حضرت عباس علیه السلام، اندامی رشید و قد و قامتی بلند داشتند. ولی به قدری ضربت شمشیر و تیرها و گرزها و نیزه ها، بر بدن نازنین او وارد كردند، كه بدنش را قطعه قطعه نمودند و آن اندام رشید به قطعات خونین تبدیل شد.
آیا انتظار داری كه بدن پاره پاره ی حضرت عباس علیه السلام كه توسط امام سجاد علیه السلام جمع آوری و دفن شد، قبر بزرگتر از این قبر داشته باشد؟ [1] .
[1] كرامات العباسيه ص 78 به نقل از شخصيت حضرت ابوالفضل عليه السلام ص 124.